Het grootste dorp op Rhodos, waarvan de naam 'aartsengel' betekent, opende zijn deuren voor het toerisme tegen het einde van de jaren tachtig. Er is echter veel van zijn authenticiteit bewaard gebleven. De wit gekalkte huizen, de geplaveide, hobbelige steegjes en het gemoedelijke leven van de dorpsbewoners oefenen een grote aantrekkingskracht uit op de bezoekers.
Het voormalige vissersdorp heeft zich in de jaren tachtig tot een kleine badplaats ontwikkeld. Op de enorme rots in het noorden van het dorp staan de overblijfselen. van de johan¬nietervesting Feráklos uit 1470.
Tijdens de riddertijd werd hier suikerriet geperst en uit het sap werd suiker geraffineerd. Ten noorden van de vestiging bevindt zich het zandstrand Agathi.
In Charaki zijn er enkel kiezelstranden.
Wie hier niet verblijft heeft niets gemist, tenzij voor een avondlijke rit met het reuzenrad dat al van ver te zien is of een soort bungeesprong van de enorme stalen torens. Wie hier wel verblijft, krijgt nabij de kleine haven een indruk van Faliráki zoals het er 35 jaar geleden bij lag toen het nog een piepklein vissershaventje was.
Zelfs op de heetste zomerdagen is het aangenaam koel vertoeven aan de tafels van de taveerne Eptá Pigés (Dal van de zeven bronnen) nabij de snelweg naar Rhodos. Hoge, oude platanen zorgen voor schaduw, zeven naast elkaar liggende bronnen vullen een oude beek, pauwen en ganzen zorgen voor aangenaam achtergrondgeluid, terwijI soms te luidruchtige schoolkinderen die op schoolreis zijn, onaangenaam opvallen.
Thermen van Kalithéa' de oude badplaats uit de Turkse overheersing. Tot aan de Tweede Wereldoorlog bezat Rhodos zon, zee en cultuur nog een andere trekpleister: een badplaats met minerale bronnen. In het exquise kuuroord Kallitliéa aan de oostkust deden de welgesteld een kuur voor hun reuma of andere aandoeningen waarover niet werd gesproken, zoals nieraandoeningen of chronische constipatie.
